145- Tefsir Ders 145 hayat veren nurun keşif notları
145- Kur’an-ı Kerim Tefsir Dersi 145
أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ , بِسْمِ ﷲِالرَّحْمَنِ اارَّحِيم
Yine bu âyet-i kerimeler de geçen kelimler ve bazı açıklamalarımıza devam ediyoruz.
Şimdi sakatlık, hastalık, savaş araç ve gereçlerini tedarik etmemek, edememek gibi durumlar ve özür sahiplerinin özürleri yani bunlarda geçerli özürler olmalıdır. Sakatlık varsa, hastalık varsa, savaş araç ve gereçlerini tedarik daha etmemişse ki, hazırlıklar çok iyi olması lâzım ve özür sahiplerinin geçerli özürleri eğer varsa ne âlâ. Yoksa eğer savaştan geri kalmak en büyük günahlardandır. Müslüman yeri geldiği zaman dünyanın en iyi kahraman savaşçısı olmak zorundadır. Çünkü vatanı olmayanın, dini olmayanın hiçbir şeyi yoktur. Vatan dinin kabıdır, din vatan içinde yaşanır ve insanlığın hayrınadır sulh ve barışında şartıdır. Bu savaş âyetleri gelmiş Zeyd Bin Sâbit’e (R.A) Peygamberimiz savaş âyetlerini yazdırıyor Zeyd Bin Sâbit.
Vahiy Peygamberiz vahiy geldiği zaman vahiy çok ağırlık verir Peygamberimize, diyor Peygamberimiz vahiy baygınlığı ile bayıldı diyor. Yani Vahyi İlâhî’nin baygınlığı geldi diyor. O zaman benim dizim Peygamberimizin dizinin altındaydı diyor. Peygamberimizin dizi de benim dizimin üstündeydi diyor. O kadar vahyin ağırlığı bastı ki sanki dizim ezilip ufalanacak zannettim diyor.
Bu da Vahyi İlâhî’nin ne kadar ağır olduğunu göstermektedir. (Hikmet-i Hüda)
Peygamber ona ne zaman dayanıyor? Bak, Zeyd Bin Sâbit ise bir anda bile dizi onun dizi, mübareğin dizinin altında olduğu için dayanamıyor. Yani ezilip ufalanacak zannettim diyor.
Özürsüz savaşa katılmayanlar Allah’a isyan edenlerdir, isyankârdır, özürlüler mazurdur. Gönlü, malı, duası, gözyaşı mücahidin yanındadır. Özürlüdür ama bak dikkat et! Özürlünün bile gönlü, malı, duası, gözyaşı mücahidin yanındadır böyle olmak zorundadır. En naz Müslüman böyle olacaktır özürlüsü bile. Ya sağlamı? Aslanlardan daha aslan, kahramanlardan daha kahraman ve İ’lâ ’yı Kelimetullah’ı yükseltmek o uğur da cihâd etmek zorundadır. Manevî cihad malınla mücahidin yanında ol. Dikkat et! Özürlülere, cephede olamayanlara diyor malınla mücahidin yanında ol, duanla gönlünle ora da ol. Cihâd: Bütün gayretini Allah yolunda harcamaktır. Öyle mücahit olmak çeyrek mücahitlik yok bütün gayretini Allah yolun da harcamaktır. Mücahitlik budur, cihâd budur. Hem cihâd etmeli, hem mücahidi donatmalıdır. Cephede savacaksın, cihâd edeceksin ama bu insanlığın hayrına, İ’lâ ‘yı Kelimetullah’ın Kur’an’a hâkim olması yükselmesi uğruna hem de maddî gücün varsa mücahidi malınla destekleyeceksin, maddî de mücahitlere yardım edeceksin, hem de cihâd edeceksin, yani gücünü kullanacaksın.
Dakika 5:25
Gereken yardıma devam etmelidir mutlaka bütün Müslümanlar da imkân dâhilinde, güçleri nispetinde mücahitle beraber olacaksın madde ve mânâ da. Cenab-ı Hak Ankebut Sûresinin 68’inci âyetinde: “Bizim uğrumuzda ki mücahitlere gelince diyor elbette biz onları yolumuza hidâyet ederiz” diyor. Dikkat et! Allah mücahidi kendi yoluna hidâyet ediyor. Yatanı değil, yan gelip yatanı değil Allah yolun da gücünü sarf eden mücahidi diyor burada dikkat et. Hiçbir konu da Müslüman tembel, gafil değildir, cimri değildir gücünü Allah yolun da kullanan kişidir. (racâna minel cihâdil esğari ilel cihâdil ekberi ) Ne diyor Sevgili Peygamberimizden Keşfü’l Hafâ’da rivâyet edilen bu hadisi şerifte diyor ki; “Biz küçük cihâddan döndük büyük cihada gidiyoruz.” Nedir o? Nefisle cihâddır nefsini ıslâh edeceksin adam gibi adam olacaksın, nefsin elin de köle olmayacaksın. Allah’ın emrinde, nefsin Allah’ın emrinde, îmânın emrinde kalp îmânla ilâhî hüküm ve kânûnlarla kalbinde îmân devleti, İslam devleti ruhun da kurulacak. Nefsin o îmân devletinin emrinde komple Allah’ın emrinde olacaksın. Nefis ve ruh terbiyesinin büyük cihâd olduğunu Efendimiz (A.S.V) bildirmiştir. Çünkü kişi nefsini, ıslâhını yapmazsa, nefis ve ruh terbiyesi yoksa zaten öbür düşmana karşı başarılı olamaz. Kendi içinde yenik düşmüş zaten. Kendi içinde nefsine yenilen insanın başka yerde başarılı olması zaten düşünülemez. O zaman birinin zoruyla oraya katılır işte savaşır ama öle savaşır. Mücahitlerin pek çok yüksek dereceleri vardır, en yüksek derece mücahitlerindir. (senâmül islâmil el cihâd) “İslam’ın en yüksek zirvesi de cihâddır.” Ve mücahitlerin derecelerin birbirinden de hem yüksek hem farklıdır. O da mücahidin iç ve dış yapısındaki derecelere göredir. Niyetler, gayretler maddî manevî gücünü Allah yolunda sarf etmelere bakıldığı zaman herkes ne kadar gayreti varsa o kadar derece alacaktır. Cihâd için yerinden kımıldamayanlar küfre, zulme yardımcı olmuşlardır. Bunların yeri yurdu cehennemdir. Müslüman insanlığın mutlaka kurtulmasına barışın sağlanması için cihâd etmelidir yeri geldiği zaman. Yine Müslüman İslam’ı yaşamak zorundadır. İslam’ı bulunduğu yerde yaşayamıyorsa, yaşayacağı yere hizmet etmesi şarttır. 100’üncü âyet-i kerime de bu bildirilmektedir.
Dakika 10:00
Şartlar avdet ederse hicret mükellefiyeti de avdet eder. Baktın ki bulunduğun yer de İslam’ı her bütün emirleriyle, bütün boyutlarıyla yaşayamıyorsan yaşayacağın yere hicret et. Hicretin şartları eğer avdet etmişse, tahakkuk etmişse hicrette orada gerekli olmuştur. Mekke’nin fethiyle hicret mükellefiyeti o zaman kalkmış idi. Artık İslam Âlemi ve İslam’ın kendisi âleme, Arap yarımadasına hattâ birçok dünyanın ülkelerine hâkim olmuştur. Ama yeniden hicret şartları avdet edince sen de hicret edersin. Çünkü şartlar değişebiliyor. Hicret vacip iken kâfirlerin suyunca gidip oturmak onların içinde nefse zulüm ve günahtır. Ey Müslüman! Hicret vacip iken eğer Müslümansan kâfirlerin suyunca gidip oturmak nefse zulüm ve günahtır. Kâfirlerin suyunca gitmek ne demektir? Yani eğer sen îmânla, küfür arasında fark görmüyorsan yandın. Zulümle adâlet arsında fark görmüyorsan yandın. Cağını çoluğunu da batırdın, yedi sülaleni de batırdın, senin gibi düşünen herkesi de batırdın. Bunun için bunlar nedir? Nefse zulümdür ve günahtır. Dinini istikbâlini düşünmek zorundasın. Bunu unutma! Yüce âyetlere bak Müslüman yaşayıp, Müslüman ölmek zorundasın. Bu Allah’ın emri, kimsenin emri değil, Allah’ın emri. Kurtubî şöyle diyor, Efendimizden rivâyeten Hz. Muhammed diyor ki: “Her kim, dini uğrunda hicret etse gittiği yer bir karışta olsa benim ve İbrâhim’in yoldaşıdır diyor. Benim ve İbrâhim’in yoldaşıdır ve cennete girer” diyor. Allah için hicret çok önemlidir. Hicret Allah’a gidiştir. İslam’ı yaşamakla Allah’a gidilir yoksa zâlimin istediği gibi, zâlim olmak, münkirin istediği gibi küfre saplanmak, ahlâksızın istediği gibi ahlâksız olmak insanlık da değil İslam hiç değil zaten. Bu âyet-i Kerime inince çok yaşlı bir zat: “Beni sedyeye koyun yaşlı çok sedyeye koyun ben bu müşriklerin arsında durmam demiş ve hicret etmiş.” Bu zât-ı muhterem; Cündeb Bin Damre Bin Kays’tır ve oğullarıdır. Bunlar hicret etmişler o yaşlı hâlinde sedye üzerinde bakın taşıyorlar ve bu âyet gelince hicret âyeti derhâl hicret ediyor kendisi ve oğulları. Hicrette cihâddır müşriklerin içinde başkalaşma vardı. Yani istesen de değişirsin istemesen de değişikliğe uğrarsın, sen değişmezsen çocukların torunların değişir. Küfrün bulaşma ve başka kötülüklerin bulaşma tehlikesi vardır. Çünkü tozların arasında yaşayıp da ben tozlanmam demek pis kokunun içinde yaşayıp da ben bana koku dokunmaz demek mümkün olmadığı gibi mikropların içinde yaşayıp ben hasta olmam demek ne kadar tehlikeli ise işte diyor küfrün, şirkin, nifâkın için de yaşamak da diyor büyük bir tehlike vardır.
Dakika 15:00
Rahat ve bolluktan ayrılma korkusu onların arasında maddeten rahat olabilirsin, maddî gelirlerin rahat olabilir. Şimdi o rahatı maddî gelirlerden kopmak korkusuna oradan ayrılmıyorsun. O zaman ne oluyor? Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurların hepsini kaybedeceğini unutma, hiç bunu unutma! Çağına, çoluğuna, ehline, iyaline tüm zürriyetine kötü bir yol ve çığır açma, doğru bir zemin hazırla. Şimdi bunun için de daima tedbirli olmalıdır. Allah için hareket eden tam sevap alır. Müslümanın her işi Allah için hareket olmak zorundadır. Mesela bunlardan birisi ilim yolu, ilim, irfân yolu tam Allah yoludur. Başta ilim, irfân, bilim gelmektedir sonra Kâbe’yi Şerif’i ziyaret için hac yolu, (فِي سَبيلِ اللّهِ) cihâd yolu bunlar birer, birer Allah yoludur. Diğer ilâhî emirleri yapmak da birer, birer Allah yoludur ve dini amaçlı olan her şey Allah yoludur dinin emri gereği yapılanlar. Allah’a Rasûl’e hicret etmektir yani hicret sadece Allah’a ve Rasûlüne olur. Başkasına hicret, hicret değildir. İşte o zaman geldi safiye gitti kafiye hâline döner.
Yine İbn-i Abbâs’tan gelen (R.A) şu rivâyet vardır: “İslam’ı hafife alan bir grup Müslüman diyor; Mekke de müşriklerin içinde oturuyorlardı, putperestlerin içinde oturuyorlardı bir grup Müslüman. Dikkat et buraya! Müşrikler onları Bedir’e savaşa getirdiler. Bak Müslüman gelip Muhammed’i öldürecek müşriklerle beraber müşrik ordusundalar. Bunların bazıları savaş da öldüler.” Âyet 97’e bakıver ne diyor Cenab-ı Hak; “Melekler bunların canını alırken neden hicret etmediniz de müşrik ordusunda geldiniz, Peygambere karşı savaşıyorsunuz veya Müslümanlara karşı savaşıyorsunuz? Diyordu Melekler, canlarını alırken bunların.” Nitekim bunların yeri yurdu ateştir diyor. Melekler hem canlarını alıyor böyle diyerek hem de Cenab-ı Hak bunların yeri ateştir diyor. Bunlara bazıları Müslüman idi bunlar zoraki düşman tarafından işte şirk ordusuna alındı da getirildi diyenlere bu âyet cevap verdi. Çünkü zorla getirildi dediler Cenab-ı Hak da böyle cevap verdi onlara. Esas kendilerini orda zoraki onlar tuttular. Hicret mazereti olmayan herkes hicret edebilirdi. Hicret etmemenin sonu şirkin küfrün arasında kalmak, hele de düşmanı güçlü görmek, Müslümanı zayıftır diye oradan o taraflı olmamak Allah’ın kudretini, kuvvetini, hak ve hakîkati görmemek işte küfrün arasında kalmasına sebep olmaktadır. Bu da sonuç da cehennemi gerektirdiğini işte âyet 92’de bunu bildirmektedir. Nisâ Sûresinin âyetleriyle dersimiz devam ediyor. İnşa’Allah 101’inci âyetle de dersimiz bundan sonra da devam edecektir.
Dakika 20:13