176- Tefsir Ders 176 hayat veren nurun keşif notları

176- Kur’an-ı Kerim Tefsir Dersi 176

أَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ , بِسْمِ ﷲِالرَّحْمَنِ اارَّحِيم

(Mâide Sûresi 20’nci Âyet-i Kerime’den 31’inci Âyet-i Kerime’ler)

وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاء وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا وَآتَاكُم مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِّن الْعَالَمِينَ ﴿٢٠﴾

يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الأَرْضَ المُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ ﴿٢١﴾

قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّىَ يَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِن يَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ ﴿٢٢﴾

قَالَ رَجُلاَنِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُواْ عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿٢٣﴾

Çok kıymetli ve muhterem izleyenlerimiz,

Yüce Rabbimizin hayat veren Yüce Kitâbının yüce âyetlerini sizlere anlaşılır şekle getirerek hayat bulmak için, ebedî mutlu olmak için, hak ve hakîkati yaşamak, bütün yanlışlardan kurtulmak için Yüce Allah’ın ortaya koyduğu yüce hakîkati birbirimize açıklamak zorundayız. Mûsâ (AS.) kavmine şöyle dedi vaktiyle: “Ey kavmim! Allah’ın üzerinizde ki nimetini hatırlayın. O, içinizden peygamberler çıkardı. Sizi hükümdarlar yaptı ve âlemler de hiçbir kimseye vermediğini size verdi. “Ey kavmim, Allah’ın size yazdığı kutsal toprağa girin, geriye dönmeyin yoksa kayba uğrarsınız.” Onlar da: “Ey Mûsâ! Orada zorba bir kavim var. Onlar oradan çıkmadıkça biz oraya asla giremeyiz dediler. Mûsâ (AS.) kavmi karşı çıktı. Eğer oradan çıkarlarsa, şüphesiz biz de gireriz dediler.” Allah’tan korkan ve Allah’ın kendilerine nimet verdiği iki adam şöyle dedi. İşte bu ikisi Mûsâ’ya itaat eden zât-ı muhteremler. “Onların üzerlerine kapıdan girin. Oradan girerseniz muhakkak galip gelirsiniz, eğer layıkıyla inanıyorsanız yalnız Allah’a inanın ona tevekkül edin dediler.”

قَالُواْ يَا مُوسَى إِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا أَبَدًا مَّا دَامُواْ فِيهَا فَاذْهَبْ أَنتَ وَرَبُّكَ فَقَاتِلا إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ ﴿٢٤﴾

Bakın hayâsız ve perdesizce Mûsâ’ya karşı çıkanlar ne diyorlar. Kavmi Mûsâ’ya dediler ki: “Ey Mûsâ! Onlar orada olduğu sürece biz oraya asla girmeyiz. Sen ve Rabbin gidin savaşın. Biz burada oturacağız” dediler. Bu pervasızca bir peygambere ve Allah’a isyandır.

Kıymetli dostlarım!

İşte Mûsâ (AS.) ondan sonra da şöyle dedi:

Dakika 5:00

قَالَ رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلاَّ نَفْسِي وَأَخِي فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ﴿٢٥﴾

Mûsâ (AS.) dedi ki: “Ey Rabbim! Allah’a yalvarıyor. Ben, kendimle kardeşimden başkasına söz geçiremiyorum, artık kavmimle bu fâsık kavmin arasını ayır” dedi. Bir peygamber böyle dedi mi artık o kavmin başına gelecekleri bir düşün.

قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً   Cenab-ı Hak bak ne diyor:

 يَتِيهُونَ فِي الأَرْضِ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ    Allah’u Teâlâ (C.C) Mûsâ (AS.) şöyle dedi: “Kırk sene o mukaddes yer onlara haram kılınmıştır. Bakın Allah, Mûsâ’nın kavmini nasıl cezalandırıyor Mûsâ’ya karşı çıkmalarından dolayı. “Kırk sene o mukaddes yer onlara haram kılınmıştır dedi. Mukaddes yeri Allah onlara yasakladı. Yeryüzünde şaşkın, şaşkın dolaşacaklar dedi. Artık perişanlık başladı o fasık kavim için üzülme ey Mûsâ!” dedi. Ne diyor? (فَلاَ تَأْسَ) Cenab-ı Hak (عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ) “o fasık kavim için üzülme” dedi.

Şimdi kıymetli dostlarımız, işte Cenab-ı Hak peygamberlere karşı koyanların vay hâline. Başına gelecekleri bir düşünün bunların da başına bu kavmin neler geldi, neler geldi? Ve sizlere şu âyeti kerimeleri de açıkladıktan sonra bunların size keşif notlarından, tefsir notlarından, dirâyet ve rivâyet notlarından da bazı açıklayıcı notlar vermeye çalışalım.

Cenab-ı Hak bak ne diyor;

وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ ابْنَيْ آدَمَ بِالْحَقِّ إِذْ قَرَّبَا قُرْبَانًا فَتُقُبِّلَ مِن أَحَدِهِمَا وَلَمْ يُتَقَبَّلْ مِنَ الآخَرِ قَالَ لَأَقْتُلَنَّكَ قَالَ إِنَّمَا يَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٢٧﴾

لَئِن بَسَطتَ إِلَيَّ يَدَكَ لِتَقْتُلَنِي مَا أَنَاْ بِبَاسِطٍ يَدِيَ إِلَيْكَ لَأَقْتُلَكَ إِنِّي أَخَافُ اللّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٨﴾

إِنِّي أُرِيدُ أَن تَبُوءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَذَلِكَ جَزَاء الظَّالِمِينَ ﴿٢٩﴾

فَطَوَّعَتْ لَهُ نَفْسُهُ قَتْلَ أَخِيهِ فَقَتَلَهُ فَأَصْبَحَ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٣٠﴾

فَبَعَثَ اللّهُ غُرَابًا يَبْحَثُ فِي الأَرْضِ لِيُرِيَهُ كَيْفَ يُوَارِي سَوْءةَ أَخِيهِ قَالَ يَا وَيْلَتَا أَعَجَزْتُ أَنْ أَكُونَ مِثْلَ هَذَا الْغُرَابِ فَأُوَارِيَ سَوْءةَ أَخِي فَأَصْبَحَ مِنَ النَّادِمِينَ ﴿٣١﴾

Cenab-ı Hak bak ne diyor; Onlara Âdem’in iki oğluyla ilgili haberi hakkıyla oku dedi Cenab-ı Hak. Hani her ikisi birer kurban sunmuşlardı, Kim bunlar? Âdem (AS.) iki oğlu Hâbil ve Kâbil. Bunlar iki kurban sunmuşlardı birer tane, birinden kabul edilmiş, diğerinden kabul edilmemişti. Kurbanı kabul edilmeyen ötekine: “Seni öldüreceğim” demişti. Dikkat edin! İşte dalâletin, sapıklığın başını çekenler hep böyle mantığını ters kullanırlar.

Dakika 10:05

Hem Allah onun kurbanını kabul etmiyor, hem de kabul edilmediği için kardeşini öldürmeye kalkıyor, suçu kendimde aramıyor. Zâlim milletler hep böyledir zâlim fertler, cemiyetler, sapıklıklar hep böyledir. Suçu kendinde bir türlü görmez, küfrüne bakmaz îmânlıyı suçlar. Zulmüne bakmaz adâlet olanı suçlar. Şirkine bakmaz tevhîd îmânında olanı suçlar. İşte kıymetliler, Cenab-ı Hak bu zâlim mantıkla, âdil ve itaatkâr mantığı insanlara takdim ediyor. Bu âdî mantığın sahibi Kâbil kardeşine diyor ki: “Seni öldüreceğim” diyor. Diğeri ise: “Allah yalnız kendisinden korkanlardan kabul eder yani muttakilerden kabul eder.” Sen de Allah’a itaat ette senden de kabul etsin diye ona Hâbil ne güzel sözler söyledi. Bak Kur’an-ı Kerim açıklıyor bunları, Yüce Allah açıklıyor. Geçmişi, bütün geçmişin delillerini ne yapıyor? Şahitliğini Kur’an-ı Kerim yapıyor. Allah’a yemin ederim ki, sen beni öldürmek için bana el uzatsan da, ben sana öldürmek için el uzatacak değilim dedi bak Hâbil. Ben âlemlerin Rabbi olan Allah’tan korkarım dedi. Ona ne dedi? Ey kardeşim! Sen de Allah’tan kork da birbirimizin kanına girmeyelim ben bunu yapmam eğer sen yaparsan diyor: bak şimdi “yaptığın zaman ben isterim ki, sen o zaman benim günahımı da, kendi günahını da yüklenip ateş halkından olasın! Tam cehennemlik oluşun dedi. Zâlimlerin cezası da budur” dedi. Bunun üzerine kurbanı kabul edilmeyenin nefsi kendisini, ne yaptı? Kardeşini öldürmeye teşvik etti. Kendi nefsi diyor dikkat et! Ey insanoğlu! İçine doğanlara bak doğru mu, yanlış mı? Kendi iç dünyanı bir gözden geçir doğrulara, yanlışlara bir bak. Ve nitekim kardeşini onu öldürdü diyor. Böylece zarara uğrayanlardan oldu. Hüsran da olanlardan oldu. Derken Allah bir karga gönderdi, ona kardeşinin cesedinin nasıl gömeceğini göstermek için toprağı eşeliyordu.        “Yazıklar olsun bana şu karga kadar olup da kardeşimin cesedini gömmekten aciz miyim ben?” dedi ve pişman olanlardan oldu. Şimdi işte ilk defa kâtillik işleyen Allah’ın emirlerine, babası Âdem peygamber onun emirlerine karşı koyan kişiyi Allah Mûsâ’ya da karşı çıkan mantıkla dikkat edin karşı karşıya getirdi. O mantıkla, bu mantığı ortaya koydu ki, tüm insanlık âlemi bu tez çalışan mantıklardan, aklını kötüye kullananların durumundan ibret alsınlar diye yaptı. Eğer İslam’ı, Kur’an’ı, Hz. Muhammed’i bırakır da başka yollara sapıldığı zaman işte bu günkü dünyanın mantığına da bir bakıverin ne yapıyor? Aklını ve kuvvetlerini nerede kullanıyor? Niçin kullanıyor? Allah’ın rızasına Emri İlâhî’nin, İlâhî adâletin, merhametin, rahmetin gereğine mi kullanıyor? Yoksa tam tersini mi yapıyor? Kıyâmete kadar Kur’an-ı Kerim insanlığa hayat veren derslerini vermeye devam ediyor. Kur’an-ı Kerim’in hayat derslerini okumadan kimse hayat bulamaz, hayatını mutlu yaşayamaz. Kur’an-ı Kerim hayat veriyor. Hayat bulmak mutlu olmanın bütün çarelerini Cenab-ı Hak İslam’ın içine doldurmuştur.

Dakika 15:41